Kau berbicara seolah
Kau tak pernah salah
Kau mencanang cerita orang
Seperti kau bukan manusia jalang
Tapi hakikatnya
Sedih...
Cuma aku dan insan-insan terdekat
Tau akan semua hakikat
Di mata orang
Mungkin kau manusia agung
Di mata orang
Mungkin kau pendekar terulung
Tapi...
Di mata aku
Kau tak cuma seorang pembohong
Di mata aku
Kau cuma manusia tak tau di untung
Dulu
Kau manusia yang aku anggap idola
Kau manusia yang aku rujuk segala benda
Kau manusia yang aku anggap bidadari syurga
Tapi...
Itu dulu
Masa telah mengubah apa adanya kau
Kau kini riak dengan hidup kau
Kau lupa tanggungjawab kau
Kau lupa siapa diri kau
Kau lupa manusia yang dulu di sekeliling kau
Kalau aku di berikan peluang
Bertanya kau satu soalan
Kenapa kau sekarang lupa daratan???
Sent by Maxis from my BlackBerry® smartphone
No comments:
Post a Comment